Η νέα πολυδιαφημισμένη σειρά μοιάζει αναπάντεχα καλή ...
Πρώτα απ'όλα, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι: Δε μου αρέσουν καθόλου τα δραματικά σίριαλ. Δεν θυμάμαι να έχω αντέξει ποτέ να δω πάνω από ένα επεισόδιο δραματικής σειράς και είμαι της άποψης ότι, άμα ήθελα να κλάψω, δε θα άνοιγα την τηλεόραση, αλλά θα καθόμουν στο κρεβάτι να κλαίω μόνος μου τη μοίρα μου. Τηλεόραση βλέπω κυρίως για να γελάσω, και άρα τέτοιου είδους σειρές δεν είναι του γούστου μου.
Ωστόσο το "Νησί", νέα (μόνη;) δραματική σειρά που έκανε πρεμιέρα χτες το βράδυ, με κέρδισε. Απ' ό,τι είδα, μοιάζει η πιο προσεγμένη και καλογυρισμένη παραγωγή που έχω δει στην (ταλαίπωρη) ελληνική τηλεόραση. Και πιθανότατα και η πιο ακριβή. Δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί σίριαλ με μεγάλους χορηγούς που διαφημίζονται με κάθε ευκαιρία, λες και είναι "χρυσοί χορηγοί" των Ολυμπιακών Αγώνων.
Αυτό που είδα, πάντως, μου θύμισε σίριαλ αμερικάνικου καναλιού. Μη νομίζετε ότι έχει και μεγάλη διαφορά - έτσι όπως μιλάνε οι πρωταγωνιστές, με αυτήν την ιδιόμορφη κρητική προφορά, χρειάζεται λίγη προσπάθεια για να καταλάβεις ότι μιλάνε ελληνικά, οπότε το αποτέλεσμα μοιάζει τελείως ξενόφερτο. Να δεις που γι'αυτό το Mega προνόησε και έβαλε υποτίτλους μέσω teletext. Δεν τους προόριζαν μόνο για αυτούς που έχουν προβλήματα ακοής.
Ας τα πάρουμε από την αρχή:
Πρώτα απ'όλα, η υπόθεση είναι βασισμένη σε ένα καταπληκτικό βιβλίο της Βικτόρια Χίσλοπ. Ένα το κρατούμενο. Ύστερα, τη συγγραφή του σεναρίου ανέλαβε η πολύπειρη Μιρέλλα Παπαοικονόμου. Επιπλέον, στη σειρά συμμετέχουν καλοί ηθοποιοί, με επικεφαλής τον Στέλιο Μάινα και την Κατερίνα Λέχου, που από το πρώτο κιόλας επεισόδιο μας έδειξαν τι θα επακολουθήσει (δηλαδή, πολύ κλάμα - αλλά καλής ποιότητας κλάμα, από αυτό που πλαντάζεις για μια-δυο ώρες ασταμάτητα και το απολαμβάνεις, όπως στο "Η Αλίκη Δικτάτωρ", όταν πεθαίνει ο Αράπης).
Βάλε και το ότι το σίριαλ είναι γυρισμένο στην Κρήτη (έξτρα βαθμοί φολκλόρ) και -το "κερασάκι στην τούρτα"- έχει και μια υποβλητική μουσική (του Μίνωα Μάτσα) απόλυτα ταιριαστή με την ατμόσφαιρα του σίριαλ, ούτε υποτονική, από αυτές που σε βάζουν για ύπνο πριν την ώρα σου (όπως σε πολλά δήθεν "κουλτουριάρικα" σίριαλ) και χωρίς να επισκιάζει τις ερμηνείες των ηθοποιών, και να: Μια χαρά αποτέλεσμα.
Αν έπρεπε να βρω κάτι κακό να πω για το πρώτο επεισόδιο, θα ήταν η τελευταία σκηνή, στην οποία βλέπουμε για πέντε περίπου λεπτά την Ελένη Πετράκη (Κατερίνα Λέχου) να περπατάει αργά προς τη βάρκα που την περιμένει για να την μεταφέρει στην Σπιναλόγκα, ενώ όλοι οι συγχωριανοί της την αποχαιρετούν κλαίγοντας. Τη βρήκα βαρετή και πιστεύω ότι θα μπορούσε να κρατήσει πολύ λιγότερο - τολμώ να πω ότι μου θύμισε σκηνή από ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Και όχι, αυτό δεν το λέω για καλό.
Πάντως, το πρώτο επεισόδιο σίγουρα μας έβαλε στο κλίμα και την ατμόσφαιρα της σειράς. Αν κρίνω από τα σχόλια που διάβασα σήμερα και από άλλους στο Internet, θα το βλέπουν ακόμα και οι πέτρες καθώς (πολύ έξυπνo, Mega) δεν συμπίπτει χρονικά απόλυτα με το μεγαθήριο που λέγεται "Next Top Model 2" του ΑΝΤ1.
Και όχι μόνο θα το δουν, αλλά θα δακρύσουν κιόλας.
ΠΗΓΗ: yupi.gr
